Название: Учебник латинского языка - Розенталь И. С.

Жанр: Иностранные языки

Рейтинг:

Просмотров: 1843


PI.         2.ite

Participium praesentis: iens, lentis

От глагола ео, ii, itum, ire образовался ряд глаголов с приставками. Наиболее употребительны из них:

abeo, abii, abĭtum, abire уходить

 adeo, adii, adĭtum, adire подходить, приходить

 exeo, exoo, exĭtum, exire выходить, уходить

intereo, interii, interĭtum, interire погибать

pereo, perii, perĭtu, perire погибать

redeo, redii, redĭtum, redire возвращаться

 transeo, transit, transĭtum, transire переходить, переправляться

§ 99. Dativus без предлога употребляется в следующих

основных значениях:

1.     Dativus possessivus («дательный притяжательный») обозначает лицо или предмет, которому что-либо принадлежит- mihi nomen est Alexander мое имя Александр; unde tibi origo est? каково (дословно: откуда) твое происхождение?

2. Dativus commodi sive incommodi («дательный выгоды или невыгоды» или «дательный интереса») обозначает лицо (предмет), в интересах которого или в ущерб которому что-либо делается или существует; nоn scholae, sed vitae discimus мы учимся не для школы, а для жизни; gratum est mihi мне приятно.

УПРАЖНЕНИЕ

Поставьте местоимение внеобходимом падеже:

1. Crede (ego — dat.)

2. Nemo (nos — gen. part.) vitio caret.

3. Nosce (tu — acc.) ipsum.

4. Parva vitia aliorum ridetis, sed magna, quae (vos — acc.) dedecorant, non videtis.

ТЕКСТ ДЛЯ ПЕРЕВОДА

 1. Unde tibi origo est? Ubi domicilium tuum habes? 2. Meruimus et origo et pater de vobis (Plautus). 3. Tu mihi etiam legis Portiae mentionem facis? (Cicĕro). 4. Tuae litterae mihi gratae iucundaeque sunt? (Cicĕro). 5. Non iubeo, sed me consulis, suadeo (Cicĕro). 6. Nec tecum possum vivĕre nec sine te (Martialis). 7. Omnia mea mecum porto. 8. Secum esse secumque vivĕre (Cicĕro). 9. Rogo te, Luci Titi, petioque a te (Gaius). 10. Doceo vos linguam Latinam. Discĭtis a me linguam Latinam. 11. Mihi nomen est Alexander. 12. De te fabŭla narratur (Horatius). 13. Tempus me defĭcit. Vires me deficiunt. 14. Tempus tibi sufficit. Vires tibi sufficiunt. 15. Mágn(um) iter áscendo // sed dát mihi glória víres (Propertius). 16. Patria nostra vita est nobis clarior. 17. Те uxoremque tuam ad cenam voco. 18. Venit mihi obviam tuus puer, mihi littěras a te reddit (Cicěro). 19. Et mihi rés, non mé // rebús subiúngere cónor (Horatius). 20. Nemo me minus timĭdus, nemo tamen cautior (Cicěro). 21. Luce sunt clariora nobis tua consilia omnia. 22. Malus, bonum ubi se simŭlat, tunc est pessĭmus (Publius Syrus). 23. Heredĭtas ad nos pertĭnet aut vetĕre iure, aut ex novo iure. 24.Popŭlus Romanus partim suo proprio, partim communi omnium homĭnum iure utitur (Gaius). 25. Qiaedam personae sui iuris sunt, quaedam alieno iuri sunt subiectae (Gaius). 26. Nobiscum nec animo est nec corpŏre. 27. Patria communis est parens omnium nostrum. 28. I pede fausto (Horatius). 29. Medio tutissímus ibis (Ovidius). 30. Quod bene fit, haud perit (Plautus). 31. Omnia mutantur, nihil interit (Ovidius).

Задание

Определить падежи личных и возвратного местоимении.

Примечания

3. lex Portia закон Порция, m. e. проведенный Порцием (закон обычно назывался именем предложившего его автора, причем это имя согласовывалось в роде со словом lex, legis f: lex Canulea и т. п.). 5. consulo, sului, sultum, ere совещаться, обсуждать, но с асc. спрашивать совета (у кого-то). 9. rogo petoque — hendiadys. 19. subiungo, xi, nctum, ere впрягать, здесь подчинять. 25. persona sui iuris лицо своего права, самовластное — в отличие от лиц, состоящих во власти, — personae alieni iuris или alieno iuri (alienae potestati) subliectae. 28. faustus, a, um (om faveo благоприятствовать) благоприятный, счастливый; pede fausto «счастливой ногой», т. e. в добрый час. 29. tutus, a, um (om tueor, tuitus или tutus sum, tuēri depon. смотреть, созерцать, видеть ср. интуиция) безопасный, перевести обстоятельственным словом или выражением, см. § 86.

 

УРОК XX

§ 100. Местоименные прилагательные. § 101. Отрицательные местоимения. § 102. Особенности в употреблении местоименных прилагательных.

§ 100. К местоименным прилагательным (Adiectiva ргоnominalia) относятся:

unus, a, um один

solus, a, um только один, единственный, одинокий

totus, a, um весь, целый

alter, altĕra, altĕrum другой или один (из двух)

uter, utra, utrum который из двух

neuter, neutra, neutrum ни тот, ни другой

utérque, útraque, utrúmque и тот и другой, оба

ullus, a, um какой-либо, какой-нибудь

nullus, a, um никакой, ни один

alms, a, ud (!) иной, другой

Все эти местоименные прилагательные склоняются типу прилагательного bonus, a, um (1-е и 2-е склонения) cо следующими отступлениями:


Оцените книгу: 1 2 3 4 5