Название: Учебник латинского языка - Розенталь И. С.

Жанр: Иностранные языки

Рейтинг:

Просмотров: 1838


Cesserunt constantiae tuae neque amplius rem sollicitarunt: quo facto reverentiae in patrem, pietatis in sororem, fidei in nos patrocinium succeptum sola peregisti.

Rara sunt tarn diuturna matrimonia, finita morte non divertio interrupta: nam contigit nobis, ut ad annum XXXXI sine offensa perduceretur. Utinam vetustum ita extremam subisset mutationem vice mea, qua iustius erat cedere fato maiorem.

Omne tuom patrimonium acceptum ab parentibus communi diligentia conservavimus: neque enim erat adquiren-di tibi cura, quo totum mini tradidisti. Officia ita partiti sumus, ut ego tutelam tuae fortunae gererem, tu meae custodiam sustineres. Multa de hac parte omittam, ne tua propria mecum communicem: satis sit hoc mihi tuis de sensibus indicasse.

Примечания

testamentum ruptum — завещание, потерявшее силу — в результате изменения состава непосредственных подвластных завещателя, которые обязательно должны были быть упомянуты в завещании: в данном случае — в связи с введением в семейство супруги (посредством coemptio);

emancupata = emancipata; reccido = recido, cidi, casum, ere (от cado) здесьотходить;

conpertum (=compertum) habeo знаю наверное; caussa (causa) communis дело в общем интересе; legitumae = legitimae; quoius = cuius; divertio = divortio; qua = quia

tuom = tuum; fortuna, ae f здесь состояние, имущество.

Laudatio Murdiae

Надгробная надпись I в. н.э., посвященная некой Мурдии ее сыном от первого брака. Важный документ по наследственному праву.

Omnes filios aeque fecit heredes, partitione filiae data: amor maternus caritate liberum, aequalitate partium constat.

Viro certam pecuniam legavit, ut ius dotis honore iudici augeretur.

Mihi revocata memoria patris eaque consilium et fide sua adhibita, aestumatione facta, certas res testamento praelegavit, neque ea mente, quo me fratribus meis quom eorum aliqua contumelia praeferret, sed memor liberalita-tis patris mei reddenda mihi statuit, quae iudicio viri sui ex patrimoniomeo cepisset, ut ea, ussu suo custodita, prop-rietati meae restituerentur.

Примечания

honore iudici посредством отказа по завещанию с обязательственным эффектом — распространенное в юридическом языке указание на legatum per damnationem; aestumatione = aestimatione; quom = cum; ussu = usu — указание на узуфрукт, который получила Мурдия по завещанию своего первого мужа на имущество своего сына от этого брака и в благодарность за который она выделила («testamento praelegavit») в пользу этого сына посредством отказа по завещанию (legatum per praeceptionem) некоторые вещи, соразмерно (отсюда оценка — aestimatio,) увеличив его долю наследства.

ДОКУМЕНТЫ ПРАКТИКИ

Formula Baetica

Надпись, найденная в Испании, на берегу реки Бетис, содержит типичную форму документа о фидуциарной манципации (mancipatio fiduciae causa), которой как образцом пользовались писцы при составлении актов конкретных сделок в I—II вв. н.э. Одно из редчайших свидетельств о фидуциарных сделках в источниках.

 Dama L.Titi ser(vus) fundum Baianum, qui est in agro qui Veneriensis vocatur, pago Olbensi, uti optumus ma— xumusque esset, (sestertio) n(ummo) I et hominem Midam (sestertio) n(ummo) I fidi fiduciae causa mancipio accepit ab L.Baianio, libripende antest(ato).. Adfines fundo dixit L.Baianius L.Titium et C.Seium et populum et si quos dicere oportet.

Pactum comventum factum est inter Damam L.Titi ser(vum) et L.Baian(ium), uti quam pecuniam L.Titius L.Baianio dedit dederit, credidit crediderit, expensumve tulit tulerit, sive quid pro eo (fide) proniisit promiserit, spopon-dit spoponderit, fideve quid sua esse iussit iusserit, usque eo is fundus eaque mancipia fiduciae essent, donee ea omnis pecunia fidesve persoluta L.Titi soluta liberataque esset; si pecunia sua quaque die L.Titio h(eredi)ve eius data soluta non esset, turn uti eum fundum eaque mancipia, sive quae mancipia ex is L.Titi us h(eres)ve eius vellet, ubi et quo die vellet, pecunia praesenti venderet; mancipio pluris (sestertio) n(ummo) I invitus ne daret, neve satis secundum mancipium daret, neve ut in ea verba, quae in verba satis s(ecundum) m(ancipium) dari solet, repromitteret, neve simplam neve [duplam...

Примечания

fidi fiduciae causa mancipio accepit указывает на манципа-цию, совершенную безвозмездно (sestertio nummo uno за одну монету) с целью установления залога (fiducia cum creditore), no которой приобретатель обязуется вернуть должнику полученное (или утрачивает .права на него) в случае исполнения должником основного обязательства; сделка сопровождалась особым pactum (coniventum = conventum) — соглашением, управомочивающим кредитора на отчуждение залога в случае неисполнения должником основного обязательства; среди гипотез основного обязательства перечисляются: заем, стипуляция (credidit crediderit:= stipulatus est erit), различные виды поручительства;

neve ut in ea verba многие издатели выбрасывают ut;

repromittere satis datio secundum mancipium давать гарантию на случай эвикции (изъятия вещи истинным собственником по суду) в форме штрафной стипуляции: обычно давалась при отчуждении на случай, если отчуждатель не был собственником вещи, в данной ситуации гарантия не имеет смысла, так как отчуждатель готов отказаться от получения покупной цены (nummo uno).

Emptio pueri

Табличка из Трансильвании сохранила документ о манципации Белликом Александром мальчика-грека Дазию Бревку за 600 денариев, составленный в лагере XIII легиона в 142 г. н.э.

Dasius Breucus emit mancipioque accepit puerum Apalaustum, sive is quo alio nomine est, n(atione) Graecum, apocatum pro uncis duabus, (denarios) DC de Bellico Alexandri, f(ide) r(ogato) M.Vibio Longo.

Eum puerum sanum traditum esse, furtis noxaque solutum, erronem fugitivum caducum non esse praestari: et si quis eum puerum q(uo) d(e) a(gitur) partemve quam quis ex eo evicerit,- q(uo) m(inus) emptorem s(upra) s(criptum) eumve ad q(uem) ea res pertinebit uti frui habere possidereq(ue) recte liceat, tune quantum id erit, quod ita ex eo evictum fuerit, t(antam) p(ecuniam) duplam p(robam) r(ecte) d(ari) f(ide) r(ogavit) Dasius Breucus, d(ari) f(ide) p(romisit) Bellicus Alexandri, id fide sua esse iussit Vibius Longus Proque eo puero, q(ui) s(upra) s(criptus) est, pretium eius (denarios) DC accepisse et habere se dixit Bellicus Alexand[ri] ab Dasio Breuco.


Оцените книгу: 1 2 3 4 5